Küçük yaratıkların hafızalarına ne kadar hayran olsak az değil mi?
Temel, Fadime'nin kedisinden nefret etmektedir.
Birgün kararını verir ve Fadime evde yokken kediyi yakalayıp, arabasınakoyar.1-2 kilometre kadar ileride, bir köprünün yanına bırakıp evine döner.
Kapıyı açıp eve döndüğünde bir de bakar ki, kedi sepetinde oturuyor.
Ertesi gün, Fadime'nin evden çıkmasını bekleyip, kediyi yine arabaya atar.Bu kez 5-6 kilometre ötedeki bir kasabada, bir çöp konteynerinin içine bırakır.Eve döner, kapıyı açar, kedi yine baş köşeye kurulmuş, Temel'e kötükötü bakıyor...
Ertesi gün işi iyice inada bindirir, kediyi yakaldığı gibi 10-15kilometre direksiyon sallar,bulduğu her tali yola girer, kedi yönünü kaybetsin diye çeşitli
şaşırtmaca yollara girer,daireler cizer. Sonunda yaptığı işten iyice emin olunca, arabayı durdurur ve kediyi bırakır.
Arabasına atlayıp, evinin yolunu tutar.
Saatler sonra Temel, Fadime'ye telefon açar;
- Uy Fadime, kedi yaninda mi?
- Evde, niye soriysun da?
- O i..'yi ver telefona, Kayboldum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder