9 Eylül ve İzmir Fuarı

Sevgili blok dün 9 eylüldü malum İzmir'in kurtuluşunu kutladık falan filan.

Evde kös ve kös otururken ısrarkeş babam aradı ve hadi ben bugun çalışmadım gel fuara gidelim dedi. İlk başlarda binbir bahane üretsemde sonunda evde oturunca napacan çık işte yorulur erken yatarsın dedim kendi kendime ve çıktım.

Bindiğim otobüs tam bir hurdaydı fakat fuarda büyükşehir belediyesinde halen çalışan ne bmc otobüsler gördüm aklım hayalim durdu. Bu otobüslerin sefer yaptığı semtlere taşınmaya karar verdim o an.

Bir vinç var yanında kot bir şort giymiş hostes.
Bir ambulans var yanında siyah mini etekli bir hostes.
Bir tekne var yanında uçuşan pufidik kısa etek giymiş bir hostes.
Bir ben var yanımda kumaş pantolonlu babam.

Kütahyada gerçekten gözüm kararıyor benim. İzmir'i özlediğimi o rahatlığı özlediğimi fazlasıyla hatırladım. İzmir'in kızını güzel yapan rahatlığı aslında. Gösterdiği bir tarafta yok sadece kapatayım diye uğraşmıyor kasıntı olmuyor rahat oluyor gözel oluyor. 9 Eylül gecesi bir kaçı hariç fuar alanındaki kızlara sevgilerimi ve saygılarımı sunarım.

Konserde Bengü vardı. Göğüslerine silikon mu yaptırmış dedim içimden sonra internetten baktım harbiden öyle bir şey var. Hayır son gördüğümde o kadar belirgin değillerdi. Çıtıpıtı kız olmaktan çıkmış kadın olmuş Bengü'müz. Ardından Levent Yüksel vardı konserde onuda orkidenin standında oturup fabrika görüntülerini izleyerek dinledim. Ne güzel makina yapmışlar ya dolduruyor falan bantlıyor kutuluyor kağıt yapıştırıyor cırt kamyona :D

Neyse fuar geçen sene gitmediğim halde oluşan heyecanın yarısının bile hissettirmedi bana. Aziz başkanı gördüm Bengü'ye bir demek çiçek verdi. Güzel yaptı çiçeği kendisi verdi kimseye getirtmedi ha okul müdürü imajı çizdi gibi ama protokol imajından sıyrılarak bir bayana çiçek vermesi güzeldi.

Bitti bu kadar.

9 Eylül

Bugün 9 Eylül.
Günümüz kutlu olsun İzmir gereçekten bir kez daha sevdim seni :)